Elzenmeten zijn perceeltjes van vaak niet groter dan één gemet (0,42 ha). Ze liggen vlakker dan de duinpolders vanwaar het water door de elzenmeet naar de lager gelegen polder stroomde. In zo’n perceeltje zijn parallelle greppels gegraven met aan weerszijden sprongsgewijs in het greppeltalud geplante elzen. Waarschijnlijk gaat de geschiedenis van de Schouwse elzenmeten terug tot in de veertiende eeuw. In een charter uitgevaardigd door graaf Willem V lezen we dat de graaf het Sint Jacobs Gilde uit Zierikzee het recht verleent om in de duinen van Schouwen een vuur te mogen steken ten behoeve van de scheepvaart. Het is aannemelijk dat dit ‘landteken’ in 1352 een groot vuur op één van de hoogste duintoppen in de latere Zeepeduinen was, gestookt met in de nabije omgeving opgebonden elzenmusters.